Jan Konings, die als veelzijdig vrijwilliger voor v.v. Doetinchem tientallen jaren een gouden kracht was, is donderdag 28 maart op 86-jarige leeftijd overleden.
Er ging sinds 1975, het jaar waarin hij lid werd, bijna geen dag voorbij of Jan Konings was wel op ons voetbalcomplex te vinden. Eerst op De Kruisberg en op Zuid. En daarna, vanaf 1990 ook op sportpark De Bezelhorst.
Als voetballer was Jan geen hoogvlieger (hij speelde jarenlang in het toenmalige zevende seniorenelftal, waar hij veel vrienden aan overhield), maar als vrijwilliger haalde hij bij onze club wèl de top.
Nauw verweven
Via zijn voetballende oudste zoon Henk, later vergezeld door diens jongere broers Frank en Marcel, raakte de geboren Winterswijker nauw verweven met v.v. Doetinchem. Hij was er jeugdleider, zat een aantal jaren in het jeugdbestuur en was van 1983 tot 1987 ook lid van het hoofdbestuur, als bestuurslid technische zaken.
Want techniek, daar had Jan als medewerker van het Zuiveringsschap (later opgegaan in het Waterschap Rijn en IJssel) ontzettend veel verstand van. Bijna alle dingen die zo in de loop der jaren op een voetbalclub kapot kunnen gaan, heeft hij als vrijwilliger wel gerepareerd. Lekkende daken, kapotte cv-ketels, gescheurde doelnetten, verstopte rioolleidingen, niet-werkende elektrische installaties, afgeknapte doelsteunen, Jan had er altijd een oplossing voor.
Als hij een noodzakelijk onderdeel goedkoper zèlf kon fabriceren dan kopen, dan deed hij dat. In de loop der tientallen jaren, heeft hij door zijn tomeloze inzet onze vereniging tienduizenden guldens/euro’s aan uitgaven bespaard. En in diezelfde tijd heeft hij als lid van de commissie Gebouwen en Terreinen, waarin ook zijn zoon Frank zich al jaren verdienstelijk maakt, met witkalk tientallen kilometers lijnen getrokken en vele honderden kilo’s blad van de velden weggeblazen.
Lid van verdienste
Als trouwe supporter van het eerste elftal was Jan ook bijna iedere zondag op het voetbalveld present, meestal vergezeld door zijn vrouw Toni. En na de wedstrijd doken ze vaak samen even de kantine in om een glaasje te drinken en lekker na te babbelen.
Genoten heeft hij ook jarenlang van de weekendjes weg met een reisclubje van oud-voetballers. Zo kon Jan naast een fanatiek vrijwilliger en supporter ook een fervent genieter zijn.
Wanneer je een afspraak maakte met Jan, dan kwam hij die geheid na. Als afgesproken was om vanaf 9.00 uur op de club samen iets aan te pakken, dan was hij vaak al om 8.00 uur aanwezig. Om vervolgens in zijn eentje alvast met de klus te beginnen. Niet verwonderlijk dan ook dat Jan al jaren geleden door de algemene ledenvergadering tot ‘lid van verdienste’ is uitgeroepen en een vijftal jaren terug, met een aantal clubgenoten, zelfs tot master-vrijwilliger werd bestempeld.
Stofzuiger
Zelfs toen de kanker hem in zijn greep kreeg en hij zijn werkkleding al een paar keer in de container had gegooid, kwam Jan nog bijna dagelijks even in zijn autootje op de club kijken. En als hij een probleempje zag dat moest worden aangepakt, dan deed hij dat meteen.
Zo reed hij zelfs een keer speciaal terug naar huis om bij Toni de stofzuiger uit de kast te trekken. Daarmee zoog hij op de hoeken van het kunstgrasveld de rubberkorrels uit de gaten, zodat de hoekvlaggen er weer perfect in konden worden gezet. Het was Jan ten voeten uit. Een probleempje was er om opgelost te worden, het liefst onmiddellijk, dan wel snel.
v.v. Doetinchem zal de geweldige inzet van Jan Konings node missen. Clubleden die hem nog een laatste groet willen brengen kunnen daarvoor maandag 1 april (tweede paasdag) van 17.00 tot 17.30 uur terecht in de familiekamer van uitvaartcentrum Monuta aan de Keppelseweg. Er is geen speciale gelegenheid tot condoleren. De crematie van Jan zal woensdag 3 april in besloten kring plaatsvinden op crematorium Slangenburg.
